Concert de midi de la ville de Liège

A propos des artistes

• NOLF Bram

   

  Hoboïst Bram Nolf (1970) kreeg zijn opleiding aan de conservatoria van Gent, Rotterdam en Parijs. Zijn belangrijkste docenten waren Paul Beelaerts, Emanuel Abbühl en David Walter.
  Tijdens zijn studie werd hij geselecteerd voor een aantal internationale jeugdorkesten (Euro Youth Philharmonic, Gustav Mahler Jugendorchester, Wereld Jeugd Orkest, Shleswig-Holstein Musik Festival Orchester), waar hij orkestervaring opdeed onder dirigenten als Claudio Abbado, Pierre Boulez, Kurt Sanderling en Herbert Blomstedt.

  Vooraleer, eind 1999, het Nationaal Orkest van België te vervoegen als solo-althoboïst (een functie die hij nog steeds bekleedt) was Bram Nolf kernlid van Collegium Instrumentale Brugense, I Fiamminghi, I Solisti del Vento, Emanon, Il Novecento, Nederlands Balletorkest en Symfonieorkest Vlaanderen

  Als solist probeert hij zowel het geijkte repertoire, als vernieuwende muziek te brengen. Hij werd daarbij o.a. begeleid door het Collegium Instrumentale Brugense, het Symfonieorkest van Vlaanderen, I Fiamminghi, Prima la Musica, het Nederlands Balletorkest, het Nationaal Orkest van België en l’Orchestre Royal de Chambre de Wallonie.

  Daarnaast treedt hij ook aan als chambrist, dikwijls bewust kiezend voor hedendaagse muziek en cross-overprojecten. Zo loopt er al enkele jaren “Met een klank van hobo” (een voorstelling met Kristien Hemmerechts rond de gelijknamige dichtbundel van Herman de Coninck), “The Beasty Boys” (een faunaconcert met pianist Luc Devos en bioloog Dirk Draulans), “Obolution” (een lecture-performance over de evolutie van de hobo, samen met barokhoboïst Marcel Ponseele) en “De Toverfluit in een note(n)dop” (een mini-Mozart-opera met collega-hoboïst Piet Van Bockstal en actrice Maaike Cafmeyer).
  Samen met vier collega’s uit het Nationaal Orkest vormt hij “5 Beaufort”, een houtblaaskwintet dat zich toelegt op het grote kwintet-oeuvre, met speciale aandacht voor de Belgische componisten.

  Met die verschillende ensembles en projecten stond hij in voor enkele belangwekkende concerten: het concert in de Nieuwe Kerk in Amsterdam voor het Nederlands en Belgisch vorstenpaar, het huldeconcert voor Manuel Barroso ter gelegenheid van zijn afscheid als voorzitter van de Europese Commissie, een concert voor VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon ter gelegenheid van zijn bezoek aan Brussel en twee concerten in Jakarta (Indonesië) voor de Belgische Economische Missie o.l.v. Prinses Astrid.

  In 2008 werd hij aangezocht door de University of Newcastle Australia om mee te werken aan een onderzoeksproject over de bouw van het hobo-riet. Dit resulteerde in "the Oboe Reed Making DVD", een intussen wereldwijd verspreide documentaire-DVD waarin hij en een aantal andere specialisten terzake hun visie geven op de bouw van het hobo-riet.

  De discografie van Bram Nolf omhelst ondermeer barokke concerti met het Collegium Instrumentale Brugense o.l.v. Patrick Peire, het volledige oeuvre voor houtblazers van Joseph Jongen met 5 Beaufort en muziek voor hobosolo van de Britse componist Michael Berkeley. Zijn nieuwste cd “Pastoral Melancholie”, met de voornaamste werken uit het Belgisch repertoire voor hobo en piano, kende een wereldwijde verspreiding en een unaniem lovende waardering in de internationale vakpers.

  Bram Nolf is docent hobo aan de Ecole Supérieure des Arts in Mons.

   

   

• RYCKELYNCK Hans

   

  Hans Ryckelynck (Gand, 1972) a étudié le piano chez Johan Duijck au Conservatoire Royal de Musique de Gand et à la Chapelle Musicale Reine Elisabeth à Argenteuil où il a obtenu son diplôme summa cum laude.

   

  Il a étudié l’harmonie, le contrepoint et la fugue au Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles auprès de R. D’Haene et y a obtenu, en plus du Master en écriture, les prix Gevaert et Lunssens.

   

  De 1995 à 1999 il s’est perfectionné à Paris auprès du pianiste renommé Abdel Rahman El Bacha.

   

  Hans Ryckelynck est lauréat des prix Cantabile, Belfius Classics et Tenuto, de la Fondation belge de la Vocation, et a obtenu le prix de la Promotion Artistique belge de la Sabam.

   

  Il se produit régulièrement comme soliste ou en musique de chambre en Belgique, avec entre autres le quatuor Danel, le Choeur de la radio flamande, le Brussels Philharmonic et l’Orchestre National de Belgique.

   

  Au-delà des concerts dans son pays natal, Hans Ryckelynck a également donné des concerts au Luxembourg, en Allemagne, France, aux Pays-Bas, au Danemark, en Chine et au Japon.

   

  Sa discographie est constituée d’une quinzaine d’enregistrements en CD, parmi lesquels beaucoup de musique pour piano de Joseph Jongen, l’intégrale des sonates pour violon de Brahms avec la violoniste Yuki Hori et des sonates pour violoncelle de Celis et Vierne avec le violoncelliste Jan Sciffer.

   

  Ses enregistrements avec des oeuvres pour piano solo de Joseph Jongen et César Franck ont été accueillis très favorablement au niveau international : "... il semble bien que Hans Ryckelynck soit particulièrement à l’aise dans l’univers poétique de Jongen, car il surclasse haut la main toutes les versions précédentes des Préludes..., un disque vraiment superbe, à tous égards..., ...marque d’un musicien-pianiste d’exception." (magazine ResMusica)

   

  Plus récemment il a enregistré des CDs en collaboration avec le quintette à vent 5 Beaufort (musique de chambre de Joseph Jongen) et le trio à clavier I Giocatori (trios de Mendelssohn, Schumann,...)

   

  Hans Ryckelynck est professeur de piano au Conservatoire Royal de Mons et assistent pour le piano au Conservatoire Royal de Musique de Bruxelles. Il est en outre fort demandé comme professeur pour des master class (International Music Academy Dinant, Jeunesses Musicales, Muzikamp, Vlamo) et des concours (Concours International André Dumortier, Steinway Piano Competition, Cantabile et Belfius Classics).

   

   

   

   

   

• LOUBRY Luc

   

  Luc Loubry (Antwerpen, 1954) is een Belgische fagottist. Hij kreeg zijn opleiding aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen. Tevens studeerde hij in Genève en Parijs. Zijn belangrijkste leraren waren Paul Vandenwegaete, Michel Denize en Maurice Allard. Tijdens zijn studies in Antwerpen werd hij geselecteerd voor de zomersessie in 1973 van het “Wereldorkest van Jeugd en Muziek” in Israël met Zubin Mehta.

   

  Zijn professionele orkestcarrière begon Luc Loubry in 1973 bij het toenmalig Symfonisch Orkest van de BRT/RTB als 2de fagottist naast zijn leraar Paul Vandenwegaete. In 1976 werd hij benoemd als solo-fagottist bij het Nationaal Orkest van België. Van 1994 tot 2018 was hij aanvoerder van de fagotlessenaar in datzelfde orkest. Daarnaast was hij fagottist bij het Collegium Instrumentale Brugense (onder leiding van Patrick Peire) vanaf 1980 tot aan de ontbinding van dit kamerorkest in 2007. Met dit ensemble maakte hij tientallen opnames, waarvan vele ook in een solistische rol.

   

  Hij trad als solist veelvuldig op met binnen- en buitenlandse orkesten.

   

  Als internationaal kamermusicus maakte hij gedurende zijn lange carrière deel uit van verschillende kamermuziekensembles: het houtblazerstrio Avena, het pianokwintet Amadea en het Bellerophon ensemble (beide met pianist André de Groote), het Harpeggione ensemble, het Duo Legno, en het 5 Beaufort blaaskwintet van het Belgian National Orchestra.

   

  In 1985 volgde hij zijn leraar, Paul Vandenwegaete op als docent fagot aan het conservatorium van Antwerpen. In 1993 werd hij docent fagot en kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium Brussel, waar hij enkele jaren later ook de kamermuziekafdeling coördineerde. Hij gaf veelvuldige Master Classes in binnen- en buitenland en wordt regelmatig uitgenodigd om te zetelen in de jury’s van nationale- en internationale wedstrijden, conservatoria (waaronder het Parijse “Conservatoire Supérieur”) en orkesten.

   

  Luc Loubry bespeelt een fagot van Buffet-Crampon, Paris.